dinsdag 6 januari 2009

Maandag 5 januari

Dag Allemaal,

De reis naar Zuid-Afrika liep niet altijd zo gesmeerd. Het begon allemaal in Zaventem.
Onze bagage woog namelijk teveel, maar we hadden wel minder zakken mee dan we eigenlijk mochten. Ons kennende hebben we voor alles een oplossing en zo hebben we in het midden
van de inkomhal onze inhoud tentoongesteld. I.p.v drie zakken kwamen we dan met 4 zakken af en toen was alles oké. Fieuw, alles kon mee.

In Heathrow hadden we al een beetje heimwee en hebben we ons laten gaan.
Na het eten van een Belgische wafel met chocolade en banaan konden we er weer tegen.
Met behulp van de ‘space shuttle’ geraakten we bij de juiste gate.
Tijdens de vlucht hebben we wat last gehad van turbulentie, maar de pijn werd verzacht door het aangename gezelschap! Dank aan Sebastian en de jongen zonder naam (te diepe decolleté en geschoren borstharen! Hihi)

Op naar het volgende obstakel in Zuid-Afrika. Daar werd Elien naar de kant gehaald voor haar bagage. Toen Elien vertelde dat ze met ons mee moest en deze mensen onze bagage hadden gezien, mocht Elien meteen weer verder gaan met ons. Al een geluk!

Instappen in een auto kan hier ook niet zonder nadenken. Elien ging ons bijna persoonlijk vervoeren. Het stuur staat hier namelijk links! Met de juiste persoon zijn we dan toch veilig, SNEL (140 km per uur), met ‘boeremusiek’ en een bak vol bagage heel maar moe aangekomen.

Veel rust hebben we die dag toch niet gekend. Na een warm welkom van twee landgenoten en een frisse douche stonden we al snel weer paraat. Een tochtje door Wellington werd dan ook niet lang uitgesteld. Al snel kwamen de woorden: baie warm, lekkere bergen, chaotische verkeersregels voor zwakke weggebruikers, maar mooie landschappies ter sprake.

Daarna begon de trip in het bakkie naar een township. Al snel werden we met onze neus op de feiten gedrukt. Niet alleen mooie landschappies, maar ook veel armoede was er te zien.
Achter elk kind in het home schuilde er een schrijnend verhaal. Om jullie een beter beeld te geven: kinderen met HIV, TBC, mishandeling of verwaarlozing. Vrijwilligers proberen hier hun steentje bij te dragen voor een betere toekomst. Hier hebben we dan anderhalf uur met de kinderen gespeeld. Ze hebben ons hart al veroverd. Wat aangedaan zijn we terug naar ons huisje gegaan.

’s Avonds nog lekker gegeten en een glaasje gedronken bij onze landgenoten.
Zo eindigde onze eerste, maar bewogen dag in Afrika.

Groetjes

P.S. papie, ze hebben hier dus John Deere tractors é (echte!)

2 opmerkingen:

Anoniem zei

dag meisjes

Anoniem zei

Dag meisjes
daarnet was het maar een test om te kijken of ik nu eindelijk iets kan versturen want tot nu toe ging dat niet. Het is wel leuk om jullie verhalen te lezen en zo weten wij hier wat jullie daar allemaal meemaken. Doe zo voort zou ik zeggen. Nog ff de bezorgde moeder spelen, vergeet niet jullie malaria pillen te nemen voor je naar een sloppewijk of safari park gaat en gebruik op tijd de muggemelk
tot de vlg keer
xxxjes martine