Even een kort berichtje van mij (Marijke).
Ik vind het hier nog steeds GEWELDIG. Ik hou van de stilte, de mooie natuur en van rustig te slenteren door de straten en dat in een lekker warme temperatuur. Af en toe toch even een moeilijk momentje. Ik begin het thuisfront meer en meer te missen, maar het blijft hier een ongelofelijk avontuur. Al een geluk zijn er veel middelen om te communiceren. Dus hier komen wonen, zal ik toch maar niet doen. Buiten als jullie allemaal meegaan! (onmogelijke opdracht).
Mama en Papa we moeten echt naar hier op vakantie! Papa het is hier ook zo mooi als in Noorwegen met al die bergen. Je zult ook hier meteen verkocht zijn!
Het is nog maar half negen en het is hier al om te puffen!!!
Nu ga ik verder genieten van het ongelooflijke landschap.
Dikke zoen en vele knuffels.
zaterdag 31 januari 2009
vrijdag 30 januari 2009
woensdag 28 januari 2009
Dag Allemaal
Zaterdag hebben wij genoten van een rustige wandeling aan de Waterfront. Daar kan je rustig rondlopen in het winkelcentrum en daarna even een tochtje maken door de haven.
Elien en Julie hebben vlechten in hun haar laten zetten terwijl Bieke en Marijke verder een kijkje namen.
Zaterdagavond zijn we nog even een kijkje gaan nemen naar de finale van de verschillende muziekbands.
Zondag hebben Elra en Johan ons meegenomen naar de kust. Hier hebben we vooral kunnen genieten van het mooie uitzicht. Op het strand liggen was er niet echt bij, want alles werd nat.
Zondagavond was het voor de eerste keer tekkiekerk en uiteraard mochten wij dit niet missen.
Het is een mis gemaakt voor en door jongeren. Zo stond er een drumstel in de kerk en speelden er sommige jongeren op een elektrische gitaar. Wij stonden mee te zingen en te swingen. Nu wachten tot volgende week en dan zijn wij zeker weer van de partij.
Stage Julie en Marijke:
Tijdens het weekend misten we onze stageplaats. We wilden snel weer op stage!
Maandag
Vandaag kwam er inspectie langs dus moesten we bij elke klas wat gaan helpen. We zagen dat er een nieuwe juffrouw was voor de kleuters en deze werden dan snel even in twee groepen gesplitst. Voor dat de inspectie er was, moest de Juffrouw nog wat papieren invullen. De kleuters zaten maar te wachten. Wij konden dit niet zo goed aanzien en zijn dan zelf maar begonnen met een ter plaatse geïmproviseerd ochtendritueel.
We stelden hen de gebruikelijke vragen zoals:
J: Hoe gaat het met julle.
Kls(in koor): Met ons gaat het baie goed, juffrouws. Dankie.
J: Heb julle lekker geslaap?
Kls: Ja
J: Ik het gisteren lekkere koos gemaakt. Ik het worst met salade geëet. Wat heb jij geëet?
KL: Elke kleuter antwoord wat hij geëet heeft.
Daarna hebben we de kleuters hun kleurenkennis getest en dit ging vlot. We namen er enkele blokken bij en begonnen zo wiskundige spelletjes te spelen. Wat is de hoogste toren? Welke toren heeft de meeste blokjes? Maak eens 2 slangen? Maak is twee slangen die even lang zijn,… enz. Deze opdrachten gingen ook al heel vlot!
Na een tijdje kwam de juf erbij staan en zei ze dat we moesten verder doen. Na het gevoel te hebben even inspiratieloos te zijn, hebben we de kleuters naar het toilet gestuurd. Hier was het uiteraard ook dringend tijd voor.
Wij hebben ons dan verder verplaats naar de volgende klas. Hier moesten de kinderen van graad 4-7 wiskunde oefeningen maken. Al snel werden wij weer ingeschakeld om deze oefeningen uit te leggen. Na de les wiskunde konden we zelf even leerders worden en deden we mee met de les Afrikaans!!! I.p.v. een oefening deden wij alle oefeningen voor alle graden!
Daarna werd onze dag beëindigd met het kaften van de schriften natuurwetenskappe.
Dinsdag:
Gisteren hadden wij voorgesteld dat we wel eens kennismakingsspelen en reactiespelen met de kinderen wilden spelen. Dit vond mevr. Ross een goed idee en waarom dan niet vandaag en de hele school!
Zo begonnen wij voor de speeltijd met de leerders van graad 1-2 & 3. Na de speeltijd kwam graad 4-5 aan bod en als laatste graad 6-7.
We hebben verschillende spelletjes gespeeld zoals: woesh, bibblibibblibob, zakdoek leggen, 1,2,3 piano, vlaggenroof, ….
Buiten de spelletjes werd er ook nog gezongen en gedanst.
Woensdag:
Na anderhalve week school is het nog steeds onze taak om al de werkschriften te kaften en voorbladen te schrijven. Wij dachten dat het alleen nog maar ‘Sosiale wetenskap’ zou zijn, maar nu bleek dit een werkschrift voor ‘Geskiedenis’ en Aardrijkskunde te zijn. Zo begonnen we weer aan 90 werkschriften.
Na een record tijd van 5 uur werden we door mevr. Ross verwittigd dat we bijna gingen vertrekken naar huis. We begonnen alles op te ruimen en hebben dan nog een uur met onze duimen zitten draaien. Nu hangen we er morgen ook weer aan om wederom werkschriften te kaften!
Morgen mogen wij voor de speeltijd de kleutertjes meenemen en er enkele educatieve opdrachten mee doen.
Vele groeten en een dikke zoen van Julie en Marijke
Elien en Julie hebben vlechten in hun haar laten zetten terwijl Bieke en Marijke verder een kijkje namen.
Zaterdagavond zijn we nog even een kijkje gaan nemen naar de finale van de verschillende muziekbands.
Zondag hebben Elra en Johan ons meegenomen naar de kust. Hier hebben we vooral kunnen genieten van het mooie uitzicht. Op het strand liggen was er niet echt bij, want alles werd nat.
Zondagavond was het voor de eerste keer tekkiekerk en uiteraard mochten wij dit niet missen.
Het is een mis gemaakt voor en door jongeren. Zo stond er een drumstel in de kerk en speelden er sommige jongeren op een elektrische gitaar. Wij stonden mee te zingen en te swingen. Nu wachten tot volgende week en dan zijn wij zeker weer van de partij.
Stage Julie en Marijke:
Tijdens het weekend misten we onze stageplaats. We wilden snel weer op stage!
Maandag
Vandaag kwam er inspectie langs dus moesten we bij elke klas wat gaan helpen. We zagen dat er een nieuwe juffrouw was voor de kleuters en deze werden dan snel even in twee groepen gesplitst. Voor dat de inspectie er was, moest de Juffrouw nog wat papieren invullen. De kleuters zaten maar te wachten. Wij konden dit niet zo goed aanzien en zijn dan zelf maar begonnen met een ter plaatse geïmproviseerd ochtendritueel.
We stelden hen de gebruikelijke vragen zoals:
J: Hoe gaat het met julle.
Kls(in koor): Met ons gaat het baie goed, juffrouws. Dankie.
J: Heb julle lekker geslaap?
Kls: Ja
J: Ik het gisteren lekkere koos gemaakt. Ik het worst met salade geëet. Wat heb jij geëet?
KL: Elke kleuter antwoord wat hij geëet heeft.
Daarna hebben we de kleuters hun kleurenkennis getest en dit ging vlot. We namen er enkele blokken bij en begonnen zo wiskundige spelletjes te spelen. Wat is de hoogste toren? Welke toren heeft de meeste blokjes? Maak eens 2 slangen? Maak is twee slangen die even lang zijn,… enz. Deze opdrachten gingen ook al heel vlot!
Na een tijdje kwam de juf erbij staan en zei ze dat we moesten verder doen. Na het gevoel te hebben even inspiratieloos te zijn, hebben we de kleuters naar het toilet gestuurd. Hier was het uiteraard ook dringend tijd voor.
Wij hebben ons dan verder verplaats naar de volgende klas. Hier moesten de kinderen van graad 4-7 wiskunde oefeningen maken. Al snel werden wij weer ingeschakeld om deze oefeningen uit te leggen. Na de les wiskunde konden we zelf even leerders worden en deden we mee met de les Afrikaans!!! I.p.v. een oefening deden wij alle oefeningen voor alle graden!
Daarna werd onze dag beëindigd met het kaften van de schriften natuurwetenskappe.
Dinsdag:
Gisteren hadden wij voorgesteld dat we wel eens kennismakingsspelen en reactiespelen met de kinderen wilden spelen. Dit vond mevr. Ross een goed idee en waarom dan niet vandaag en de hele school!
Zo begonnen wij voor de speeltijd met de leerders van graad 1-2 & 3. Na de speeltijd kwam graad 4-5 aan bod en als laatste graad 6-7.
We hebben verschillende spelletjes gespeeld zoals: woesh, bibblibibblibob, zakdoek leggen, 1,2,3 piano, vlaggenroof, ….
Buiten de spelletjes werd er ook nog gezongen en gedanst.
Woensdag:
Na anderhalve week school is het nog steeds onze taak om al de werkschriften te kaften en voorbladen te schrijven. Wij dachten dat het alleen nog maar ‘Sosiale wetenskap’ zou zijn, maar nu bleek dit een werkschrift voor ‘Geskiedenis’ en Aardrijkskunde te zijn. Zo begonnen we weer aan 90 werkschriften.
Na een record tijd van 5 uur werden we door mevr. Ross verwittigd dat we bijna gingen vertrekken naar huis. We begonnen alles op te ruimen en hebben dan nog een uur met onze duimen zitten draaien. Nu hangen we er morgen ook weer aan om wederom werkschriften te kaften!
Morgen mogen wij voor de speeltijd de kleutertjes meenemen en er enkele educatieve opdrachten mee doen.
Vele groeten en een dikke zoen van Julie en Marijke
maandag 26 januari 2009
Bieke's logboek
Hey iedereen!
Sorry dat ik dit zo laat post maar er was iets mis met het internet. Typisch!
Hier wat meer informatie over hoe mijn eerste week eruit zag op de school...
Dag 1: dinsdag 20 januari 2009
Gisteren zijn Elien en ik, samen met Jourie Joubert, onszelf gaan voorstellen in de school “De Wagenmakersvallei”.
Zo hebben we even kunnen kennismaken met de directeur en een paar leerkrachten. Ook hebben we afgesproken om hoelaat we aanwezig moesten zijn op school die volgende dag.
Dit is een afgelegen school tussen de velden van Wellington, waar vooral arme kinderen van de omliggende boerderijen les volgen.
s’ Ochtends kwamen we in de leraarskamer aan en gaf de directeur even een korte bespreking wat er die dag moest gebeuren en hoe de dag voor morgen er zou uitzien.
Hij stelde ons kort voor aan de leerkrachten en startte daarna de dag met een gebed.
We zijn in de klassen gaan helpen zodat morgen alles netjes klaarstaat voor de eerste schooldag!
Er moest nog zéér veel gebeuren, dit verbaasde me wel. In België beginnen de meeste leerkrachten al een maand op voorhand alles stilletjes aan in orde te brengen.
We hebben meegeholpen met registers in te schrijven, kasten en bankjes te verschuiven, schriften in orde te brengen en de klas helpen inrichten. Zo zag mijn dag in de school er uit.
Dag 2: woensdag 21 januari 2009
Vandaag was het de eerste schooldag, we zijn gestart in de leraarskamer waar alle leerkrachten zaten. Hier gaf de directeur nog een oppeppende speech en las een leerkracht een christelijk verhaal voor. Nadien gingen de leerkrachten met hun groep kinderen naar de vroegere slavenkerk naast de school. De ouders zaten ook in de kerk.
Hier vertelde de directeur nog over de werking van de school en las een paar teksten voor uit de bijbel. Ook verwees hij naar de Belgische studenten (ik en Elien) die kwamen helpen in de klassen.
Na ons kerkbezoek gingen we met mevrouw Francken (de leerkracht van graad R, de kleuterklas), de kinderen en de ouders naar de klas. In de klas was het nog even chaos want de naamkaartjes waren nog niet in orde. Elien en ik maakte de naamkaartjes in orde terwijl mevrouw Francken nog allerlei papierwerk deed met de ouders. Tijdens het afscheid van de ouders vloeiden er vele tranen. Veel kinderen hadden het moeilijk, schreeuwden en schopten en dit bleef nog een lange tijd doorgaan. De kinderen mochten vrij spelen in de klas. De kinderen aten wanneer ze zin hadden, dit is het tegenovergestelde van onze manier van onderwijs. Één kind (Petrodene) had een wond aan haar enkel die zo te zien al redelijk ontstoken was. We vroegen aan mevrouw Francken voor verzorging. Ze stuurde ons nogal kortaf naar het secretariaat, blijkbaar zijn zo een wonden normaal. De secretaresse was een vriendelijke vrouw die de wond goed ontsmette en er een “steriel” doekje op legde. Dit omwikkelde ze met papiertape. Toen we terugkwamen, aten de kinderen in de kring op de mat nog een boterham of chips. De bel ging waar ik hard van schrok, het was een luchtsirene. Terwijl ik dacht dat er iets gebeurde in het land, was het gewoon tijd om te spelen! Tijdens de pauze speelden Elien en ik verschillende spelletjes met hen. De kinderen waren enthousiast en het leek alsof ze dachten “hé, wat doen die juffen nu?”.
De speeltijd duurde van half 10 tot half 11, wat wij best lang vonden. Ook was er vreemd genoeg geen bewaking op de speelplaats. De speelplaats is omheind met prikkeldraad, zelf vind ik dit levensgevaarlijk en het verbaasde me dan ook hard dat de kinderen er gewoon aan hingen of op klommen. Ook stond er een watertoren buiten de omheining, de kinderen klommen over of door de omheining en gebruikten de watertoren als klimrek. De kinderen liepen overal rond, binnen en buiten de omheining! Ik probeerde de kinderen weg te houden van de omheining maar ze deden gewoon verder. Dit is onrealistisch voor een school in België. Na de speeltijd vroeg ik aan mevrouw Francken of ze op de watertoren mochten klimmen en aan de prikkeldraad mochten hangen. Het antwoord was kort en bondig “ja”. Ik stond op dat moment best wel perplex. Na de pauze gingen Elien en ik aan de slag met een activiteit die we hadden voorgesteld aan mevrouw Francken. De opdracht noemde “dit is ek”. De kinderen moesten zichzelf op een blad tekenen, zo konden we al zien hoe ver de kinderen stonden en ze wat beter inschatten. Spiegels hadden we niet om nog gedetailleerder naar zichzelf te laten kijken.
Op de mat bij mevrouw Francken deden ze juist dezelfde activiteit, maar dan moesten ze een mannetjie tekenen. Ook konden ze met de blokken of met klei spelen.
Na deze activiteiten gingen we met zijn allen naar buiten, om in het klimrek vooraan de school te spelen. Om 12u ging de luchtsirene weer en zat de dag erop voor de kinderen van graad R en mijzelf.
Dag 3: donderdag 22 januari 2009
Vandaag was het niet zo een baie leuke dag.
In de leraarskamer werd er nog gelachen en een gebed opgezegd maar na afloop was mevrouw Francken al snel verdwenen. Elien en ik hadden de indruk dat mevrouw Francken niet echt een band met ons wou smeden.
De kinderen moesten naar het toilet toen een assistente binnenkwam, Elien en ik zeiden nog tegen elkaar hoe stil het wel niet was tegenover een Belgische klas. Ineens sloeg de assistente hardhandig tegen het hoofd van een kind. Elien en ik waren dan ook redelijk geschokt toen ze plakband over het kind zijn mond kleefde en trots zei “zo doen wij dat hier.”
De dag begon met liedjes over christelijke figuren die de kinderen zelf moesten aanbrengen en een verhaal over de ark van Noah.
Dit begin was nogal langdradig, de kinderen moesten lang stilzitten en hadden nergens even een doe-moment.
Ik en Elien lieten de kinderen die nog niet hadden getekend de vorige dag, vandaag tekenen.
Wat ons opviel waren de vele kopvoeters of zelfs dingen die niet op een lichaam leken.
Deze 5-, 6-jarigen zitten op het denkniveau van een 3-, 4-jarige. Dit is vooral omdat de meeste kinderen aan FAS (F Alcohol Syndroom) leiden. Dit komt doordat de moeders tijdens de zwangerschap overdadig alcohol drinken. Dit schaadt vooral hun fijne motoriek en hun korte termijn geheugen, hierdoor leren deze kinderen niet zo snel zoals andere kinderen.
Nadien verdeelde mevrouw Francken speelgoed over de twee tafels en de mat. De 4 soorten speelgoed hadden allemaal het doel om de fijne motoriek te stimuleren. De kinderen werden in groepjes verdeeld en willekeurig bij één soort speelgoed gezet zonder keuze of doorschuifsysteem.
Mevrouw Francken had gezegd dat we iets moesten doen met de kinderen buiten, met de bal spelen ofzo. Ik en Elien speelden verschillende spelletjes terwijl mevrouw Francken weer weg was. De kinderen luisterden totaal niet naar ons, wij zijn kordaat maar gebruiken geen stok. De kinderen luisteren alleen als ze schrik hebben, hier had ik wel wat hartzeer van.
Wat me wel ontroerde waren kinderen die echt bleven zwaaien en “tot morre!” roepen tot ze uit het zicht waren. Er was ook een kind dat kwam vragen “sal jij er morre weer wees?” Op dat moment besefte ik dat deze kinderen er toch baat bij hadden dat wij er waren voor hen. Een juf die lachte, onvoorstelbaar.
Dag 4: vrijdag 23 januari 2009
De dag begon in de leraarskamer met een gebed. We zijn even het “ochtendritueel” gaan bezichtigen bij mevrouw Francken. Dit bestond uit liedjes zingen over god en een bijbels verhaal.
Nadien zijn we met mevrouw Yvette (de zorgjuf) testen gaan afleggen in de 2de graad.
Zo hebben Elien en ik een betere kijk op het verstandelijke niveau van deze kinderen.
De testen bestonden uit leerstof die bij ons gegeven wordt in het 1ste leerjaar. Voor de meeste kinderen was dit veel te moeilijk.
Na de schooldag hadden we nog een gezellige verwelkomingsbraai met al de leerkrachten. Dit om het nieuwe schooljaar goed te starten!
Groetjes en tot snel!
Bieke x
Sorry dat ik dit zo laat post maar er was iets mis met het internet. Typisch!
Hier wat meer informatie over hoe mijn eerste week eruit zag op de school...
Dag 1: dinsdag 20 januari 2009
Gisteren zijn Elien en ik, samen met Jourie Joubert, onszelf gaan voorstellen in de school “De Wagenmakersvallei”.
Zo hebben we even kunnen kennismaken met de directeur en een paar leerkrachten. Ook hebben we afgesproken om hoelaat we aanwezig moesten zijn op school die volgende dag.
Dit is een afgelegen school tussen de velden van Wellington, waar vooral arme kinderen van de omliggende boerderijen les volgen.
s’ Ochtends kwamen we in de leraarskamer aan en gaf de directeur even een korte bespreking wat er die dag moest gebeuren en hoe de dag voor morgen er zou uitzien.
Hij stelde ons kort voor aan de leerkrachten en startte daarna de dag met een gebed.
We zijn in de klassen gaan helpen zodat morgen alles netjes klaarstaat voor de eerste schooldag!
Er moest nog zéér veel gebeuren, dit verbaasde me wel. In België beginnen de meeste leerkrachten al een maand op voorhand alles stilletjes aan in orde te brengen.
We hebben meegeholpen met registers in te schrijven, kasten en bankjes te verschuiven, schriften in orde te brengen en de klas helpen inrichten. Zo zag mijn dag in de school er uit.
Dag 2: woensdag 21 januari 2009
Vandaag was het de eerste schooldag, we zijn gestart in de leraarskamer waar alle leerkrachten zaten. Hier gaf de directeur nog een oppeppende speech en las een leerkracht een christelijk verhaal voor. Nadien gingen de leerkrachten met hun groep kinderen naar de vroegere slavenkerk naast de school. De ouders zaten ook in de kerk.
Hier vertelde de directeur nog over de werking van de school en las een paar teksten voor uit de bijbel. Ook verwees hij naar de Belgische studenten (ik en Elien) die kwamen helpen in de klassen.
Na ons kerkbezoek gingen we met mevrouw Francken (de leerkracht van graad R, de kleuterklas), de kinderen en de ouders naar de klas. In de klas was het nog even chaos want de naamkaartjes waren nog niet in orde. Elien en ik maakte de naamkaartjes in orde terwijl mevrouw Francken nog allerlei papierwerk deed met de ouders. Tijdens het afscheid van de ouders vloeiden er vele tranen. Veel kinderen hadden het moeilijk, schreeuwden en schopten en dit bleef nog een lange tijd doorgaan. De kinderen mochten vrij spelen in de klas. De kinderen aten wanneer ze zin hadden, dit is het tegenovergestelde van onze manier van onderwijs. Één kind (Petrodene) had een wond aan haar enkel die zo te zien al redelijk ontstoken was. We vroegen aan mevrouw Francken voor verzorging. Ze stuurde ons nogal kortaf naar het secretariaat, blijkbaar zijn zo een wonden normaal. De secretaresse was een vriendelijke vrouw die de wond goed ontsmette en er een “steriel” doekje op legde. Dit omwikkelde ze met papiertape. Toen we terugkwamen, aten de kinderen in de kring op de mat nog een boterham of chips. De bel ging waar ik hard van schrok, het was een luchtsirene. Terwijl ik dacht dat er iets gebeurde in het land, was het gewoon tijd om te spelen! Tijdens de pauze speelden Elien en ik verschillende spelletjes met hen. De kinderen waren enthousiast en het leek alsof ze dachten “hé, wat doen die juffen nu?”.
De speeltijd duurde van half 10 tot half 11, wat wij best lang vonden. Ook was er vreemd genoeg geen bewaking op de speelplaats. De speelplaats is omheind met prikkeldraad, zelf vind ik dit levensgevaarlijk en het verbaasde me dan ook hard dat de kinderen er gewoon aan hingen of op klommen. Ook stond er een watertoren buiten de omheining, de kinderen klommen over of door de omheining en gebruikten de watertoren als klimrek. De kinderen liepen overal rond, binnen en buiten de omheining! Ik probeerde de kinderen weg te houden van de omheining maar ze deden gewoon verder. Dit is onrealistisch voor een school in België. Na de speeltijd vroeg ik aan mevrouw Francken of ze op de watertoren mochten klimmen en aan de prikkeldraad mochten hangen. Het antwoord was kort en bondig “ja”. Ik stond op dat moment best wel perplex. Na de pauze gingen Elien en ik aan de slag met een activiteit die we hadden voorgesteld aan mevrouw Francken. De opdracht noemde “dit is ek”. De kinderen moesten zichzelf op een blad tekenen, zo konden we al zien hoe ver de kinderen stonden en ze wat beter inschatten. Spiegels hadden we niet om nog gedetailleerder naar zichzelf te laten kijken.
Op de mat bij mevrouw Francken deden ze juist dezelfde activiteit, maar dan moesten ze een mannetjie tekenen. Ook konden ze met de blokken of met klei spelen.
Na deze activiteiten gingen we met zijn allen naar buiten, om in het klimrek vooraan de school te spelen. Om 12u ging de luchtsirene weer en zat de dag erop voor de kinderen van graad R en mijzelf.
Dag 3: donderdag 22 januari 2009
Vandaag was het niet zo een baie leuke dag.
In de leraarskamer werd er nog gelachen en een gebed opgezegd maar na afloop was mevrouw Francken al snel verdwenen. Elien en ik hadden de indruk dat mevrouw Francken niet echt een band met ons wou smeden.
De kinderen moesten naar het toilet toen een assistente binnenkwam, Elien en ik zeiden nog tegen elkaar hoe stil het wel niet was tegenover een Belgische klas. Ineens sloeg de assistente hardhandig tegen het hoofd van een kind. Elien en ik waren dan ook redelijk geschokt toen ze plakband over het kind zijn mond kleefde en trots zei “zo doen wij dat hier.”
De dag begon met liedjes over christelijke figuren die de kinderen zelf moesten aanbrengen en een verhaal over de ark van Noah.
Dit begin was nogal langdradig, de kinderen moesten lang stilzitten en hadden nergens even een doe-moment.
Ik en Elien lieten de kinderen die nog niet hadden getekend de vorige dag, vandaag tekenen.
Wat ons opviel waren de vele kopvoeters of zelfs dingen die niet op een lichaam leken.
Deze 5-, 6-jarigen zitten op het denkniveau van een 3-, 4-jarige. Dit is vooral omdat de meeste kinderen aan FAS (F Alcohol Syndroom) leiden. Dit komt doordat de moeders tijdens de zwangerschap overdadig alcohol drinken. Dit schaadt vooral hun fijne motoriek en hun korte termijn geheugen, hierdoor leren deze kinderen niet zo snel zoals andere kinderen.
Nadien verdeelde mevrouw Francken speelgoed over de twee tafels en de mat. De 4 soorten speelgoed hadden allemaal het doel om de fijne motoriek te stimuleren. De kinderen werden in groepjes verdeeld en willekeurig bij één soort speelgoed gezet zonder keuze of doorschuifsysteem.
Mevrouw Francken had gezegd dat we iets moesten doen met de kinderen buiten, met de bal spelen ofzo. Ik en Elien speelden verschillende spelletjes terwijl mevrouw Francken weer weg was. De kinderen luisterden totaal niet naar ons, wij zijn kordaat maar gebruiken geen stok. De kinderen luisteren alleen als ze schrik hebben, hier had ik wel wat hartzeer van.
Wat me wel ontroerde waren kinderen die echt bleven zwaaien en “tot morre!” roepen tot ze uit het zicht waren. Er was ook een kind dat kwam vragen “sal jij er morre weer wees?” Op dat moment besefte ik dat deze kinderen er toch baat bij hadden dat wij er waren voor hen. Een juf die lachte, onvoorstelbaar.
Dag 4: vrijdag 23 januari 2009
De dag begon in de leraarskamer met een gebed. We zijn even het “ochtendritueel” gaan bezichtigen bij mevrouw Francken. Dit bestond uit liedjes zingen over god en een bijbels verhaal.
Nadien zijn we met mevrouw Yvette (de zorgjuf) testen gaan afleggen in de 2de graad.
Zo hebben Elien en ik een betere kijk op het verstandelijke niveau van deze kinderen.
De testen bestonden uit leerstof die bij ons gegeven wordt in het 1ste leerjaar. Voor de meeste kinderen was dit veel te moeilijk.
Na de schooldag hadden we nog een gezellige verwelkomingsbraai met al de leerkrachten. Dit om het nieuwe schooljaar goed te starten!
Groetjes en tot snel!
Bieke x
donderdag 22 januari 2009
Donderdag 22 januari
Marijke en Julie:
Omdat we er gisteren zo plots werden ingegooid, wilden we vandaag toch wel wat meer observeren om te weten hoe het er eigenlijk aan toe gaat in de school.
Dit was buiten de andere juffen gerekend. We hadden ons nog maar pas bij de kleuters gezet om daar het “ochtendritueel” mee te volgen, toen we merkte dat er nog niet echt een ritueel was en dat Marijke al gauw werd ingeschakeld om een morgendlied te zingen.
Nadien ging de juf met de helft van de kleuters naar het toilet en moesten wij de andere helft maar zien bezig te houden. Met wat leuke bewegingsoefeningen en het liedje “Vaak zegt men...” hebben we de tijd gevuld. Toen de klas terug volledig was, kwam Mevr. Ross Julie halen om dit lied ook aan haar klas aan te leren. Dit is graad 1,2 en 3.
Omdat Marijke van de kleuterjuf nog een bewegingsliedje moest aanleren, heeft ze snel, maar correct, het liedje “Hoofd, schouders, knie en teen” vertaald naar het Afrikaans!
Na even is Marijke Julie komen helpen, omdat de leerkrachten van deze klas precies niet van plan waren om het van ons over te nemen. We hebben onze creativiteit de vrije loop laten gaan en hebben we ter plaatse enkele leerzame spelletjes in het thema geimproviseerd. Het thema was “Het Lichaam” en er werd ook stil gestaan bij links en rechts. Hierbij hebben we dan spelletjes gedaan zoals: Ochtendgymnastiek, Dirigentje, Blinde mannetje, muziek spel met vraag en antwoord, ritmes gecreeerd, bewegingspel met de twee lichaamshelften, ...
Omdat we soms toch nog problemen hebben met de taal, werken we hier vooral met muziek en geluiden. Na anderhalf uur werden we gered door de bel.
Na de pauze, waar wij als enige toezicht hielden, hebben we drie uur en een half non-stop schriften moeten kaften.
Eerste kennismaking met:
à De houten stok!
Voor ons heel schokkend en iets wat we totaal niet gewoon zijn, maar als de kinderen niet luisteren, zal de stok hen dat wel laten voelen!
à Kleuterverhalen.
Omdat de kleuterjuf de kleuterboeken niet meteen vond, heeft ze de kleuters een
verhaal voorgelezen van de derde graad. Dit boek ging over de dood van een kleine jongen.
à Hele losse regels.
Zo waren er een aantal kinderen van de hogere graden die gewoon niet meer in de
klas zaten.
Of de kleuterjuf die haar grijze haren door leerlingen van de hogere graad laat uittrekken met een pincet.
Kinderen die op de speelplaats alles kunnen doen wat ze willen omdat er toch geen toezicht is.
De kleuters mogen om 1 uur vertrekken naar huis, maar er wordt niet gekeken hoe ze naar huis gaan of met wie.
We missen jullie al een beetje, maar zijn nog lang niet van plan om naar huis te komen!!
Vele groetjes!
P.S.: Een heel gelukkige verjaardag aan Michiel!!
En nog eens proficiat aan Sigrid!! (Voorzichtig met mijn motor he!)
Omdat we er gisteren zo plots werden ingegooid, wilden we vandaag toch wel wat meer observeren om te weten hoe het er eigenlijk aan toe gaat in de school.
Dit was buiten de andere juffen gerekend. We hadden ons nog maar pas bij de kleuters gezet om daar het “ochtendritueel” mee te volgen, toen we merkte dat er nog niet echt een ritueel was en dat Marijke al gauw werd ingeschakeld om een morgendlied te zingen.
Nadien ging de juf met de helft van de kleuters naar het toilet en moesten wij de andere helft maar zien bezig te houden. Met wat leuke bewegingsoefeningen en het liedje “Vaak zegt men...” hebben we de tijd gevuld. Toen de klas terug volledig was, kwam Mevr. Ross Julie halen om dit lied ook aan haar klas aan te leren. Dit is graad 1,2 en 3.
Omdat Marijke van de kleuterjuf nog een bewegingsliedje moest aanleren, heeft ze snel, maar correct, het liedje “Hoofd, schouders, knie en teen” vertaald naar het Afrikaans!
Na even is Marijke Julie komen helpen, omdat de leerkrachten van deze klas precies niet van plan waren om het van ons over te nemen. We hebben onze creativiteit de vrije loop laten gaan en hebben we ter plaatse enkele leerzame spelletjes in het thema geimproviseerd. Het thema was “Het Lichaam” en er werd ook stil gestaan bij links en rechts. Hierbij hebben we dan spelletjes gedaan zoals: Ochtendgymnastiek, Dirigentje, Blinde mannetje, muziek spel met vraag en antwoord, ritmes gecreeerd, bewegingspel met de twee lichaamshelften, ...
Omdat we soms toch nog problemen hebben met de taal, werken we hier vooral met muziek en geluiden. Na anderhalf uur werden we gered door de bel.
Na de pauze, waar wij als enige toezicht hielden, hebben we drie uur en een half non-stop schriften moeten kaften.
Eerste kennismaking met:
à De houten stok!
Voor ons heel schokkend en iets wat we totaal niet gewoon zijn, maar als de kinderen niet luisteren, zal de stok hen dat wel laten voelen!
à Kleuterverhalen.
Omdat de kleuterjuf de kleuterboeken niet meteen vond, heeft ze de kleuters een
verhaal voorgelezen van de derde graad. Dit boek ging over de dood van een kleine jongen.
à Hele losse regels.
Zo waren er een aantal kinderen van de hogere graden die gewoon niet meer in de
klas zaten.
Of de kleuterjuf die haar grijze haren door leerlingen van de hogere graad laat uittrekken met een pincet.
Kinderen die op de speelplaats alles kunnen doen wat ze willen omdat er toch geen toezicht is.
De kleuters mogen om 1 uur vertrekken naar huis, maar er wordt niet gekeken hoe ze naar huis gaan of met wie.
We missen jullie al een beetje, maar zijn nog lang niet van plan om naar huis te komen!!
Vele groetjes!
P.S.: Een heel gelukkige verjaardag aan Michiel!!
En nog eens proficiat aan Sigrid!! (Voorzichtig met mijn motor he!)
woensdag 21 januari 2009
woensdag 21 januari
Hallo Iedereen,
Vandaag zijn de scholen gestart voor de kinderen, dus zijn wij ook echt gestart met stage doen. Omdat Julie en Marijke samen in de zelfde school stage lopen en Bieke samen met Elien, gaan we de komende drie weken telkens twee deeltjes typen. Onze gezamelijke uitstapjes komen uiteraard niet apart!
Marijke en Julie:
Toen we aankwamen op de school liep het er al vol met kinderen. Allemaal keurig in een wit-blauw schooluniform. Het eerste wat we direct moesten beginnen doen is nog snel de schriften verder kaften met plasticfolie. Gisteren waren we hier aan begonnen, maar omdat er nergens in de school plakband te vinden was, kon er niemand zijn schriftjes af maken gisteren. Dit was voor ons heel vreemd, want in onze scholen is het bijna ondenkbaar dat er geen plakband is. We waren hier nog niet helemaal mee klaar of de kinderen kwamen het gebouw al binnen. Terwijl zij gingen zitten en Mvr. Ross, de directrice, hen welkom heette, konden wij tegen een hoog tempo nog wat verder werken.
Toen Mvr. Ross ons ging voorstellen, was het niet alleen voor de kinderen vreemd, naar ook voor ons was het even schrikken. Ze stelde ons namelijk voor als helpende handen, maar ook als de vervangleerkrachten van Mvr. Swartz die normaal voor deze klas groep staat! We dachten altijd dat een kleuteronderwijseres bedoelt was om acticiteiten te doen met kleuters en hen dingen bij te brengen, maar hier hadden ze daar even hun eigen interpretatie over gemaakt. We moesten taal en daarna rekenles geven aan graad 4, graad 5, graad 6 EN graad 7. Deze kinderen zitten allemaal in hetzelfde lokaal en krijgen dezelfde opdracht. Daar stonden we dan, voor kinderen van 9 tot 13 jaar! Nog een lastige bijkomstigheid, we verstaan al een beetje Afrikaans als het ‘stadig’ gepraat wordt, maar zo’n ratelende kinderen, daar verstonden we werkelijk niets van!!
De taalles verliep redelijk moeizaam. De kinderen moesten een soort begrijpend lezen doen en moesten vragen oplossen die ze uit de tekst konden halen... Voor graden 6 en 7 ging dit redelijk goed, graad 5 ging bij een aantal kinderen goed en bij een aantal nog niet echt, maar groep 4 was er helemaal niet met mee en dit verliep dus zeer traag.
Aangezien de kleuterklas (= Lees houten hut) nog niet was ingericht, moesten de kleuters in het lege deel van ons lokaal zitten. Ook dit was vreemd om te zien. Het leek of de leerkracht zich niet echt bezighield met de kleuters, ze liet hen maar wat doen met de paar kleine dingen die ze hen had gegeven. Zo maakten er een paar kleuters op de grond een lange slang van kroonkurken. Na een half uurtje ging de juffrouw plots weg en moesten we deze klas ook voor ons rekening nemen. Daar zaten we dan met 56 kinders.
Om half 11 moesten de kleuters plots gaan plat liggen, want het was de bedoeling dat ze gingen slapen! Veel hadden de kinderen nog niet gespeeld, dus voor sommige was het heel moeilijk om te slapen.
De schoolbel wordt hier zelf bepaald en heeft het geluid van een brandalarm. Marijke heeft ook al mogen bellen!
Buitenspelen kunnen de kinderen nog niet echt, want de speelplaats is een groot bouwwerf!
Na een moeilijke start en af en toe een taalprobleem, ging het naar het einde toe al wat vlotter. Toch zullen we blij zijn dat mevrouw Swartz morgen terugkomt en dat wij eens kunnen observeren hoe het er eigenlijk aan toe gaat in de school!
Vele groetjes!
P.S: Gelukkige verjaardag Joris en Kimmel!!!
Vandaag zijn de scholen gestart voor de kinderen, dus zijn wij ook echt gestart met stage doen. Omdat Julie en Marijke samen in de zelfde school stage lopen en Bieke samen met Elien, gaan we de komende drie weken telkens twee deeltjes typen. Onze gezamelijke uitstapjes komen uiteraard niet apart!
Marijke en Julie:
Toen we aankwamen op de school liep het er al vol met kinderen. Allemaal keurig in een wit-blauw schooluniform. Het eerste wat we direct moesten beginnen doen is nog snel de schriften verder kaften met plasticfolie. Gisteren waren we hier aan begonnen, maar omdat er nergens in de school plakband te vinden was, kon er niemand zijn schriftjes af maken gisteren. Dit was voor ons heel vreemd, want in onze scholen is het bijna ondenkbaar dat er geen plakband is. We waren hier nog niet helemaal mee klaar of de kinderen kwamen het gebouw al binnen. Terwijl zij gingen zitten en Mvr. Ross, de directrice, hen welkom heette, konden wij tegen een hoog tempo nog wat verder werken.
Toen Mvr. Ross ons ging voorstellen, was het niet alleen voor de kinderen vreemd, naar ook voor ons was het even schrikken. Ze stelde ons namelijk voor als helpende handen, maar ook als de vervangleerkrachten van Mvr. Swartz die normaal voor deze klas groep staat! We dachten altijd dat een kleuteronderwijseres bedoelt was om acticiteiten te doen met kleuters en hen dingen bij te brengen, maar hier hadden ze daar even hun eigen interpretatie over gemaakt. We moesten taal en daarna rekenles geven aan graad 4, graad 5, graad 6 EN graad 7. Deze kinderen zitten allemaal in hetzelfde lokaal en krijgen dezelfde opdracht. Daar stonden we dan, voor kinderen van 9 tot 13 jaar! Nog een lastige bijkomstigheid, we verstaan al een beetje Afrikaans als het ‘stadig’ gepraat wordt, maar zo’n ratelende kinderen, daar verstonden we werkelijk niets van!!
De taalles verliep redelijk moeizaam. De kinderen moesten een soort begrijpend lezen doen en moesten vragen oplossen die ze uit de tekst konden halen... Voor graden 6 en 7 ging dit redelijk goed, graad 5 ging bij een aantal kinderen goed en bij een aantal nog niet echt, maar groep 4 was er helemaal niet met mee en dit verliep dus zeer traag.
Aangezien de kleuterklas (= Lees houten hut) nog niet was ingericht, moesten de kleuters in het lege deel van ons lokaal zitten. Ook dit was vreemd om te zien. Het leek of de leerkracht zich niet echt bezighield met de kleuters, ze liet hen maar wat doen met de paar kleine dingen die ze hen had gegeven. Zo maakten er een paar kleuters op de grond een lange slang van kroonkurken. Na een half uurtje ging de juffrouw plots weg en moesten we deze klas ook voor ons rekening nemen. Daar zaten we dan met 56 kinders.
Om half 11 moesten de kleuters plots gaan plat liggen, want het was de bedoeling dat ze gingen slapen! Veel hadden de kinderen nog niet gespeeld, dus voor sommige was het heel moeilijk om te slapen.
De schoolbel wordt hier zelf bepaald en heeft het geluid van een brandalarm. Marijke heeft ook al mogen bellen!
Buitenspelen kunnen de kinderen nog niet echt, want de speelplaats is een groot bouwwerf!
Na een moeilijke start en af en toe een taalprobleem, ging het naar het einde toe al wat vlotter. Toch zullen we blij zijn dat mevrouw Swartz morgen terugkomt en dat wij eens kunnen observeren hoe het er eigenlijk aan toe gaat in de school!
Vele groetjes!
P.S: Gelukkige verjaardag Joris en Kimmel!!!
maandag 19 januari 2009
vrijdag - maandag
Vrijdag:
Vanochtend hebben Julie en Marijke pannenkoeken gebakken voor Bieke en Elien.
Ze vonden het baie lekker! Na het ontbijt zijn we naar de universiteitsbib gaan kijken waar Elra werkt. Het was indrukwekkend. Groot, veel rekenaars, aparte medialokaaltjes, vreemde werktafels, …. Daarna even naar het internetcafé waar Bieke kon skypen met haar thuisfront.
Nadien hebben we voor het eerst contact gehad met Jourie. Zijn Afrikaans ging baie vinnig.
Ons kan nie alles verstaan nie. We zijn wat meer over de scholen te weten gekomen en we kregen ook meer uitleg over het onderwijssysteem. Bieke en Elien gaan naar Waemakersvallei (wagenmakersvallei) en Julie en Marijke gaan naar de Bergrivier .
Deze scholen starten pas op woensdag, maar maandag mogen wij al een bezoekje brengen.
In de namiddag zijn we terug naar Paarl gereden en hebben we er even rondgewandeld.
‘s Avonds kregen we de vraag om mee naar een Town-ship te gaan. Even samen besproken en toch besloten om naar Stellenbosch te gaan.
Zaterdag:
Deze ochtend hebben Elien en Julie even contact gezocht met het thuisfront via skype.
In de namiddag zijn we naar Stellenbosch gereden. Daar hebben we eerst op de Afrikaanse markt gekuierd en een paar souvenirs gekocht. Nadien hebben we afgesproken met Sebastien, onze vliegtuigvriend. Hij heeft ons even rondgeleid in Stellenbosch en onderweg zijn we een melkskommel gaan drinken.
Na het korte, maar aangename bezoek aan het ‘dutch-huis’, waar onze duitse vliegtuigvriend verblijft, zijn we met een hele bende iets gaan eten bij beads.
Na een lekkere maaltijd zijn we nog iets gaan drinken in een echt studentencafe. Baie mooie jongens...
Zondag:
We begonnen onze dag goed met een kerkbezoek zonder Johan en Elra. De predikant ratelde maar door en sprong van de Afrikaanse hak op de tak.Zelfs de Afrikaanse Grietje (wordt uitgesproken als griekie) verstond er ook niets van. Grietje is de vrouw van Jourie en zij waren ook aanwezig in de kerk. Nadien hebben we een bezoek gebracht aan het Leeuwenpark. Klein park, maar knap! Het was heel INDRUKWEKKEND en immens groot. De leeuwen worden daar opgevangen als ze niet meer in het wild kunnen leven. Zo komen ze niet terecht in het circus, dierentuin of canned hunting. (dieren in een kleine omgeving waarop wordt geschoten.)
Al snel waren we rond en besloten we naar Paarl mall te gaan. Een tripje waarop je normaal maar een half uur op rijdt. Wij deden er maar liefst anderhalf uur over. (Hopeloos verkeerd gereden, maar wel veel sightseeing gedaan) Gelukkig was de mall open en dit voor op een zonnige zondag.
‘s Avonds goed gebraai met Elra en Johan en genoten van een heerlijke stukje kudu (een soort springbok) en daarna een stukje zelfgemaakte Cake.
Maandag:
Bieke:
Eerst heb ik wat geskyped met het thuisfront, Lotje (de hond) keek maar wat raar, mama was blij en papa had speciaal even zijn werk aan de kant gelegd voor mij.
Moeke en voke waren heel gelukkig om mij eens te zien via de webcam, ik was ook blij om hen eens te horen!
Nadien zijn Bieke en Elien eens een bezoekje gaan brengen aan die skool (Waemakersvallei).
Toen we de school zagen, gaf het meteen al een goede indruk.
We werden voorgesteld aan de directeur en de leerkrachten, het waren baie vriendelike mensen!
In het schooltje zagen we een bord hangen waarop stond wat ze willen bereiken met de kinderen (de foto volgt!)
Morgen leren we de school beter leren kennen en worden we door Helena (de leerkracht) opgepikt voor ons huisje om 15 na 7.
Marijke en Julie:
Doordat er een brand was geweest in de school, werd er aan ons gevraagd om vandaag al te gaan helpen. We moesten dus vroeg uit ons bed. Om half acht stonden we buiten klaar om naar de stageschool te gaan. De snelle rit eindigde nogal stoffig. We stonden verbaast te kijken en lieten alles op ons afkomen. We beseften dat we hier 6 weken stage zullen doen.
We wilden even een kijkje nemen rond het gebouw en de juffen waarschuwden ons voor slangen en spinnen. Voorzichtig wandelden we over de kleine zand,stenen, glas vlakte.
Gelukkig waren er nog geen slangen en spinnen te bespeuren.
De school bestaat enkel uit 2 lokalen voor de hogere graden en een apart houten hut voor de kleuters. Het verschil met onze scholen was immens. Het duurde even voor we alles beseften.
Jammer genoeg konden we niet veel helpen, want wij wisten niets van het materiaal dat ze nog nodig hadden of wat in de vuilbak mocht. Telkens wanneer we wilden poetsen werd deze taak door iemand anders overgenomen. We hielpen dan met de kasten te verplaatsen en ze verschoten in positieve zin van onze spierballen.
Iets vroeger dan verwacht waren we terug thuis en konden we dit even komen posten. Deze week wordt een zware week, want vanaf woensdag moeten wij om kwart voor zeven klaarstaan aan de plaatselijke supermakt.
Wist je dat….
- er hier weinig verkeersborden zijn
- de straatnamen in de stoeprand gegraveerd zijn.
- ze hier twijfelen of Marijke een echte Belg is, omdat ze bruiner is.
- ze hier niet veel straatlantaarns hebben.
- Elra ook ongerust is als wij met de auto weg zijn.
- Bieke en Elien nog rustig in de winkel waren terwijl alles ging sluiten.
- Johan Marijke een beetje coucou vindt omdat ze de dodentocht gewandeld heeft.
- als iemand 100 km per uur over een zandweg rijdt, je veel stof maakt.
- Bieke verslaaft is aan de braai….
Vanochtend hebben Julie en Marijke pannenkoeken gebakken voor Bieke en Elien.
Ze vonden het baie lekker! Na het ontbijt zijn we naar de universiteitsbib gaan kijken waar Elra werkt. Het was indrukwekkend. Groot, veel rekenaars, aparte medialokaaltjes, vreemde werktafels, …. Daarna even naar het internetcafé waar Bieke kon skypen met haar thuisfront.
Nadien hebben we voor het eerst contact gehad met Jourie. Zijn Afrikaans ging baie vinnig.
Ons kan nie alles verstaan nie. We zijn wat meer over de scholen te weten gekomen en we kregen ook meer uitleg over het onderwijssysteem. Bieke en Elien gaan naar Waemakersvallei (wagenmakersvallei) en Julie en Marijke gaan naar de Bergrivier .
Deze scholen starten pas op woensdag, maar maandag mogen wij al een bezoekje brengen.
In de namiddag zijn we terug naar Paarl gereden en hebben we er even rondgewandeld.
‘s Avonds kregen we de vraag om mee naar een Town-ship te gaan. Even samen besproken en toch besloten om naar Stellenbosch te gaan.
Zaterdag:
Deze ochtend hebben Elien en Julie even contact gezocht met het thuisfront via skype.
In de namiddag zijn we naar Stellenbosch gereden. Daar hebben we eerst op de Afrikaanse markt gekuierd en een paar souvenirs gekocht. Nadien hebben we afgesproken met Sebastien, onze vliegtuigvriend. Hij heeft ons even rondgeleid in Stellenbosch en onderweg zijn we een melkskommel gaan drinken.
Na het korte, maar aangename bezoek aan het ‘dutch-huis’, waar onze duitse vliegtuigvriend verblijft, zijn we met een hele bende iets gaan eten bij beads. Na een lekkere maaltijd zijn we nog iets gaan drinken in een echt studentencafe. Baie mooie jongens...
Zondag:
We begonnen onze dag goed met een kerkbezoek zonder Johan en Elra. De predikant ratelde maar door en sprong van de Afrikaanse hak op de tak.Zelfs de Afrikaanse Grietje (wordt uitgesproken als griekie) verstond er ook niets van. Grietje is de vrouw van Jourie en zij waren ook aanwezig in de kerk. Nadien hebben we een bezoek gebracht aan het Leeuwenpark. Klein park, maar knap! Het was heel INDRUKWEKKEND en immens groot. De leeuwen worden daar opgevangen als ze niet meer in het wild kunnen leven. Zo komen ze niet terecht in het circus, dierentuin of canned hunting. (dieren in een kleine omgeving waarop wordt geschoten.)
Al snel waren we rond en besloten we naar Paarl mall te gaan. Een tripje waarop je normaal maar een half uur op rijdt. Wij deden er maar liefst anderhalf uur over. (Hopeloos verkeerd gereden, maar wel veel sightseeing gedaan) Gelukkig was de mall open en dit voor op een zonnige zondag.
‘s Avonds goed gebraai met Elra en Johan en genoten van een heerlijke stukje kudu (een soort springbok) en daarna een stukje zelfgemaakte Cake.
Maandag:
Bieke:
Eerst heb ik wat geskyped met het thuisfront, Lotje (de hond) keek maar wat raar, mama was blij en papa had speciaal even zijn werk aan de kant gelegd voor mij.
Moeke en voke waren heel gelukkig om mij eens te zien via de webcam, ik was ook blij om hen eens te horen!
Nadien zijn Bieke en Elien eens een bezoekje gaan brengen aan die skool (Waemakersvallei).
Toen we de school zagen, gaf het meteen al een goede indruk.
We werden voorgesteld aan de directeur en de leerkrachten, het waren baie vriendelike mensen!
In het schooltje zagen we een bord hangen waarop stond wat ze willen bereiken met de kinderen (de foto volgt!)
Morgen leren we de school beter leren kennen en worden we door Helena (de leerkracht) opgepikt voor ons huisje om 15 na 7.
Marijke en Julie:
Doordat er een brand was geweest in de school, werd er aan ons gevraagd om vandaag al te gaan helpen. We moesten dus vroeg uit ons bed. Om half acht stonden we buiten klaar om naar de stageschool te gaan. De snelle rit eindigde nogal stoffig. We stonden verbaast te kijken en lieten alles op ons afkomen. We beseften dat we hier 6 weken stage zullen doen.
We wilden even een kijkje nemen rond het gebouw en de juffen waarschuwden ons voor slangen en spinnen. Voorzichtig wandelden we over de kleine zand,stenen, glas vlakte.
Gelukkig waren er nog geen slangen en spinnen te bespeuren.
De school bestaat enkel uit 2 lokalen voor de hogere graden en een apart houten hut voor de kleuters. Het verschil met onze scholen was immens. Het duurde even voor we alles beseften.
Jammer genoeg konden we niet veel helpen, want wij wisten niets van het materiaal dat ze nog nodig hadden of wat in de vuilbak mocht. Telkens wanneer we wilden poetsen werd deze taak door iemand anders overgenomen. We hielpen dan met de kasten te verplaatsen en ze verschoten in positieve zin van onze spierballen.
Iets vroeger dan verwacht waren we terug thuis en konden we dit even komen posten. Deze week wordt een zware week, want vanaf woensdag moeten wij om kwart voor zeven klaarstaan aan de plaatselijke supermakt.
Wist je dat….
- er hier weinig verkeersborden zijn
- de straatnamen in de stoeprand gegraveerd zijn.
- ze hier twijfelen of Marijke een echte Belg is, omdat ze bruiner is.
- ze hier niet veel straatlantaarns hebben.
- Elra ook ongerust is als wij met de auto weg zijn.
- Bieke en Elien nog rustig in de winkel waren terwijl alles ging sluiten.
- Johan Marijke een beetje coucou vindt omdat ze de dodentocht gewandeld heeft.
- als iemand 100 km per uur over een zandweg rijdt, je veel stof maakt.
- Bieke verslaaft is aan de braai….
vrijdag 16 januari 2009
wist je dat...
- er een Total tankstation achter de hoek is.
- Johan ons leert wassen en komt controleren of onze was juist gesorteerd is.
- ze hier kaartjes met kracht moeten kopen voor elektriciteit of anders zit je in het donker.
- er telkens 2 van ons opgesloten zitten in huis als er 2 andere even weg zijn.
- Je hier geen bakker kunt vinden
- Bieke elke week naar de kerk wil/gaat voor de knappe kerel met een ruitjeshemd
- hier speciale boekenwinkels hebben voor Christenen.
- je hier rare ziektes krijgt van het plaatselijk zwembad
- Julie en Marijke het zwembad op stelten zetten.
- Julie en Marijke winnen van 4 duo’s Afrikanen tijdens een partijtje zwembadworstelen!
- Julie en Marijke rijles krijgen van Johan.
- wij ons verplaatsen met een automatiek
- het raar is om kerstversiering in de zomer te zien
- je vier reusachtige komkommers kunt kopen voor 0,70 eurocent
- je hier 7l (fruit)sap koopt voor 3,5 euro
- wij hier elke dag aan buikspieroefeningen doen!
- hier geen bleekscheten meer rondlopen!
- ze veel zever op de radio uitkramen.
- Elien haar touristil vergat te nemen op de bergpas en dan bijna een ei in haar broek heeft gelegd van de diepe afgronden.
- Marijke en Bieke zijn vanaf nu officieel berggeiten van de tafelberg.
- Wij Roel veel beterschap wensen!
- Johan ons leert wassen en komt controleren of onze was juist gesorteerd is.
- ze hier kaartjes met kracht moeten kopen voor elektriciteit of anders zit je in het donker.
- er telkens 2 van ons opgesloten zitten in huis als er 2 andere even weg zijn.
- Je hier geen bakker kunt vinden
- Bieke elke week naar de kerk wil/gaat voor de knappe kerel met een ruitjeshemd
- hier speciale boekenwinkels hebben voor Christenen.
- je hier rare ziektes krijgt van het plaatselijk zwembad
- Julie en Marijke het zwembad op stelten zetten.
- Julie en Marijke winnen van 4 duo’s Afrikanen tijdens een partijtje zwembadworstelen!
- Julie en Marijke rijles krijgen van Johan.
- wij ons verplaatsen met een automatiek
- het raar is om kerstversiering in de zomer te zien
- je vier reusachtige komkommers kunt kopen voor 0,70 eurocent
- je hier 7l (fruit)sap koopt voor 3,5 euro
- wij hier elke dag aan buikspieroefeningen doen!
- hier geen bleekscheten meer rondlopen!
- ze veel zever op de radio uitkramen.
- Elien haar touristil vergat te nemen op de bergpas en dan bijna een ei in haar broek heeft gelegd van de diepe afgronden.
- Marijke en Bieke zijn vanaf nu officieel berggeiten van de tafelberg.
- Wij Roel veel beterschap wensen!
Week 2
Dag allemaal,
Even een kort overloop van deze week. We hebben vooral gerust!
Maandag:
Zijn we een duikje gaan nemen in het verkoelde zwembad. Bieke is van de 3 meter gesprongen! Ik vond het wel wat eng tijdens het springen, maar ik heb niet getwijfeld!
Marijke en Julie hebben enkele spelletjes gespeeld met de Afrikaanse mensen en daarna een wedstrijdje zwemmen waar we dik zijn verloren! Ondertussen lagen Bieke en Elien te genieten van het zonnetje.
Eten: schnitzel met speciale broodjes met kaas, ajuin en tomaat ertussen. (gemaakt door Bieke en Elien)
Dinsdag:
We hebben voor het eerst het wasmachine laten werken. Daarna gezellig op pad geweest met Elra naar het winkelcentrum en het sapfabriek. Het leek of Elra op stap was met haar 4 dochters. In het winkelcentrum hebben we lang rond gekeken in de boeken! Vooral de afdeling prentenboeken! Zo zie je maar de kleuterleidsters in spe kwamen weer boven.
Wat kleren gepast en naar schoenen gekeken enz…
Vandaag heeft Elra ons geholpen om te zoeken naar een geschikte motor!
Eten: koude pasta met groenten (gemaakt door Bieke en Elien)
Woensdag:
Onthaal van de motor! FEEST. Voor de rest naar de supermarkt geweest.
In de namiddag zijn Julie en Marijke op linkse rijles geweest met Johan.
Indrukken: Grappig, vreemde afslagen, ruitenwissers en pinkers worden verwisseld, …
Na onze eerste en enige rijles zijn we met zijn allen de bergpas ingetrokken. Hier zijn we op zoek gegaan naar een rivier om te zwemmen. De zoektocht was lang, kronkelig en hoog, maar geen zwemrivier te bekennen.
Elra was baie glukig dat ons veilig is aangekom.
Eten: Hot-dogs met ketchup uit Wellington (gemaakt door Julie en Marijke)
Donderdag:
Vandaag zijn we naar cape town gereden met ons eigen “bakkie”.
Bieke en Marijke besloten om de Tafelberg te beklimmen.
Julie en Elien namen de “veiligere” weg naar boven met het kabelliftje.
Eerst dachten Elien en Julie dat de twee sprongbokken eerder boven zouden zijn want de wachtrij naar de ticketjes leek wel eindeloos…
Julie en Elien gingen boven op de tafelberg de omgeving wat verkennen, terwijl Marijke en Bieke de rotsen trotseerden.
Terug herenigd kwamen plots de wolken opzetten, we hebben nog geshopt in de souvenirwinkel (jajaa, souvenirs!) en zijn dan met zijn allen via het liftje naar beneden wedergekeerd (Marijke legde TOEN een ei in haar broek).
Even een kort overloop van deze week. We hebben vooral gerust!
Maandag:
Zijn we een duikje gaan nemen in het verkoelde zwembad. Bieke is van de 3 meter gesprongen! Ik vond het wel wat eng tijdens het springen, maar ik heb niet getwijfeld!
Marijke en Julie hebben enkele spelletjes gespeeld met de Afrikaanse mensen en daarna een wedstrijdje zwemmen waar we dik zijn verloren! Ondertussen lagen Bieke en Elien te genieten van het zonnetje.
Eten: schnitzel met speciale broodjes met kaas, ajuin en tomaat ertussen. (gemaakt door Bieke en Elien)
Dinsdag:
We hebben voor het eerst het wasmachine laten werken. Daarna gezellig op pad geweest met Elra naar het winkelcentrum en het sapfabriek. Het leek of Elra op stap was met haar 4 dochters. In het winkelcentrum hebben we lang rond gekeken in de boeken! Vooral de afdeling prentenboeken! Zo zie je maar de kleuterleidsters in spe kwamen weer boven.
Wat kleren gepast en naar schoenen gekeken enz…
Vandaag heeft Elra ons geholpen om te zoeken naar een geschikte motor!
Eten: koude pasta met groenten (gemaakt door Bieke en Elien)
Woensdag:
Onthaal van de motor! FEEST. Voor de rest naar de supermarkt geweest.
In de namiddag zijn Julie en Marijke op linkse rijles geweest met Johan.
Indrukken: Grappig, vreemde afslagen, ruitenwissers en pinkers worden verwisseld, …
Na onze eerste en enige rijles zijn we met zijn allen de bergpas ingetrokken. Hier zijn we op zoek gegaan naar een rivier om te zwemmen. De zoektocht was lang, kronkelig en hoog, maar geen zwemrivier te bekennen.
Elra was baie glukig dat ons veilig is aangekom.
Eten: Hot-dogs met ketchup uit Wellington (gemaakt door Julie en Marijke)
Donderdag:
Vandaag zijn we naar cape town gereden met ons eigen “bakkie”.
Bieke en Marijke besloten om de Tafelberg te beklimmen.
Julie en Elien namen de “veiligere” weg naar boven met het kabelliftje.
Eerst dachten Elien en Julie dat de twee sprongbokken eerder boven zouden zijn want de wachtrij naar de ticketjes leek wel eindeloos…
Julie en Elien gingen boven op de tafelberg de omgeving wat verkennen, terwijl Marijke en Bieke de rotsen trotseerden.
Terug herenigd kwamen plots de wolken opzetten, we hebben nog geshopt in de souvenirwinkel (jajaa, souvenirs!) en zijn dan met zijn allen via het liftje naar beneden wedergekeerd (Marijke legde TOEN een ei in haar broek).
maandag 12 januari 2009
Wist je dat….
- ze rare dingen zeggen tegen Elien en Marijke. Een jongen riep: ‘ek hou van je breedte en van je lengte.’
- Elra en Johan ons goed verzorgen.
- vanmorgen de wekkers om half zeven liepen i.p.v. om half acht. (Foutje van Elien en Julie)
- we geproefd hebben van gedroogde sprongbok.
- dat Marijke even erg is als een vegetariër omdat ze geen wijn drinkt.
- dat Julie al het tweede wijnzwijn begint te worden.
- Streepie, de kat, ineens weer tot levende behoort.
- de zoon van Johan echt bezeten is van John Deere.
- ze in de kerk de liederen projecteren op de muur.
- er zelfs muzieknoten mee werden geprojecteerd op het lied: ‘Amen’
- wij even bidden voor wij eten.
- wij al redelijk goed Afrikaans verstaan en proberen te spreken.
- Julie zich als een razende gek elke dag 2x insmeert met muggenzalf
- Elra vond dat Marijke al mooi bruine kleur had!
- Elien magische handen heeft.
- Bieke was aangesteld als ‘frigobox-houder’ door de Reginald.
- Elra en Johan ons goed verzorgen.
- vanmorgen de wekkers om half zeven liepen i.p.v. om half acht. (Foutje van Elien en Julie)
- we geproefd hebben van gedroogde sprongbok.
- dat Marijke even erg is als een vegetariër omdat ze geen wijn drinkt.
- dat Julie al het tweede wijnzwijn begint te worden.
- Streepie, de kat, ineens weer tot levende behoort.
- de zoon van Johan echt bezeten is van John Deere.
- ze in de kerk de liederen projecteren op de muur.
- er zelfs muzieknoten mee werden geprojecteerd op het lied: ‘Amen’
- wij even bidden voor wij eten.
- wij al redelijk goed Afrikaans verstaan en proberen te spreken.
- Julie zich als een razende gek elke dag 2x insmeert met muggenzalf
- Elra vond dat Marijke al mooi bruine kleur had!
- Elien magische handen heeft.
- Bieke was aangesteld als ‘frigobox-houder’ door de Reginald.
10 - 11 Januari
Dag Allemaal,
Gisteren zijn we naar het muziekfestival geweest. Het eerste wat ons opviel was dat wij een van de enige blanken waren, maar dat hield ons natuurlijk niet tegen.
We gingen eerst een zitje zoeken op de tribune. We vonden twee zitjes en placeerde ons daar al snel stonden er twee mensen naast ons recht zodat wij konden gaan zitten. Dit was voor ons heel raar en we voelden ons er wat verveeld bij. Na een kwartier zijn we dan gaan rechtstaan aan de hekken. Tijdens een rustig muziekje konden we het toch niet laten om te blijven stilstaan en zijn Julie en Marijke beginnen dansen. Omdat Julie weer een fotootje ging nemen, stond Marijke er alleen. Maar dit was buiten de andere mensen gerekend, al gauw had Marijke een nieuwe danspartner. J
De organisatoren hadden ons al even in de gaten en waren al eens komen vragen of we dichterbij wilden gaan kijken. Eerst hadden we hiervoor vriendelijk bedankt, want we amuseerde ons met de Afrikaanse mensen. Iets later zijn ze ons komen halen en konden we niet anders dan meegaan. We mochten voorbij de hekken en bij de pers gaan staan.
We voelden ons er niet zo gemakkelijk bij. De organisator stelde voor om plaats te nemen in het zeteltje vlak voor het podium, maar dit hebben we vriendelijk geweigerd.
Na overleg met z’n vieren hadden we besloten om terug bij de Afrikanen te gaan staan.
We wilden hen hiervoor bedanken en toen we dit gingen doen werden we uitgenodigd voor de finale op 24 januari. We gaan proberen om zeker te gaan kijken, maar we gaan proberen om net als alle andere gewoon in de tribune te gaan zitten. Met andere woorden niet veel foto’s trekken en stil blijven zitten!
Die avond kwamen Elra en Johan thuis. Deze werden verwelkomd met een kleine muzikale noot van ons. (Dank aan Wilfried en Heidi) In de loop van de avond zijn we nog wat gaan kuieren bij Elra en Johan.
Vandaag begon de dag nogal vroeg! We zijn samen met Elra en Johan naar de kerk geweest. Het was een vrouwelijke predikante van amper 32 jaar en we verstonden haar redelijk goed.
Vol van haar overtuiging verlieten we de mis. Toen ontdekten wij dat Elra jarig was.
Johan en Elra stelden voor om dit te vieren aan zee en daar waren wij wel voor te vinden. Klaarmaken en hop de bakkie in. Na een lange rit kwamen we eindelijk aan zee.
Na een lekker etentje hebben we genoten van de zon en de grote golven en zijn we weer huiswaarts gekeerd. Onderweg even gepauzeerd bij een vriendin van Elra en ook daar hebben we een verfrissende plons genomen.
Wanneer we dan ons huisje hadden bereikt werden we uitgenodigd voor de braai!
Heerlijke lamskoteletten, worsten en een slaatje waren een perfecte afsluiter van de dag.
Gisteren zijn we naar het muziekfestival geweest. Het eerste wat ons opviel was dat wij een van de enige blanken waren, maar dat hield ons natuurlijk niet tegen.
We gingen eerst een zitje zoeken op de tribune. We vonden twee zitjes en placeerde ons daar al snel stonden er twee mensen naast ons recht zodat wij konden gaan zitten. Dit was voor ons heel raar en we voelden ons er wat verveeld bij. Na een kwartier zijn we dan gaan rechtstaan aan de hekken. Tijdens een rustig muziekje konden we het toch niet laten om te blijven stilstaan en zijn Julie en Marijke beginnen dansen. Omdat Julie weer een fotootje ging nemen, stond Marijke er alleen. Maar dit was buiten de andere mensen gerekend, al gauw had Marijke een nieuwe danspartner. J
De organisatoren hadden ons al even in de gaten en waren al eens komen vragen of we dichterbij wilden gaan kijken. Eerst hadden we hiervoor vriendelijk bedankt, want we amuseerde ons met de Afrikaanse mensen. Iets later zijn ze ons komen halen en konden we niet anders dan meegaan. We mochten voorbij de hekken en bij de pers gaan staan.
We voelden ons er niet zo gemakkelijk bij. De organisator stelde voor om plaats te nemen in het zeteltje vlak voor het podium, maar dit hebben we vriendelijk geweigerd.
Na overleg met z’n vieren hadden we besloten om terug bij de Afrikanen te gaan staan.
We wilden hen hiervoor bedanken en toen we dit gingen doen werden we uitgenodigd voor de finale op 24 januari. We gaan proberen om zeker te gaan kijken, maar we gaan proberen om net als alle andere gewoon in de tribune te gaan zitten. Met andere woorden niet veel foto’s trekken en stil blijven zitten!
Die avond kwamen Elra en Johan thuis. Deze werden verwelkomd met een kleine muzikale noot van ons. (Dank aan Wilfried en Heidi) In de loop van de avond zijn we nog wat gaan kuieren bij Elra en Johan.
Vandaag begon de dag nogal vroeg! We zijn samen met Elra en Johan naar de kerk geweest. Het was een vrouwelijke predikante van amper 32 jaar en we verstonden haar redelijk goed.
Vol van haar overtuiging verlieten we de mis. Toen ontdekten wij dat Elra jarig was.
Johan en Elra stelden voor om dit te vieren aan zee en daar waren wij wel voor te vinden. Klaarmaken en hop de bakkie in. Na een lange rit kwamen we eindelijk aan zee.
Na een lekker etentje hebben we genoten van de zon en de grote golven en zijn we weer huiswaarts gekeerd. Onderweg even gepauzeerd bij een vriendin van Elra en ook daar hebben we een verfrissende plons genomen.
Wanneer we dan ons huisje hadden bereikt werden we uitgenodigd voor de braai!
Heerlijke lamskoteletten, worsten en een slaatje waren een perfecte afsluiter van de dag.
zaterdag 10 januari 2009
Zaterdag 10 januari
Dag Iedereen,
Ons vinden het baie leuk om al deze berichten te lezen. Zelfs reacties vanuit Noorwegen!Even een heel kort berichtje van ons. Ons gingen vanmorgen uitslapen, maar dat was buiten de Afrikanen gerekend. Tegen tien na negen hoorden Julie en Marijke plots een paar swingende ritmes. De nieuwsgierigheid in ons kwam naar boven en ons sprongen als zotten uit ons bed!
In pyjama gewapend met camera liepen ons naar buiten. Gelukkig dacht marijke nog aan schoenen of ons hadden nu brandwonden aan onze voeten.
klik op de foto voor meer foto's!
Op de hoek van onze straat kwam een heuse fanfare voorbij die eindeloos leek te duren.
Allemaal afrikanen in felle kleuren kwamen al dansend voorbij. Zowel groot als klein bewogen vlot op het ritme van de muziek. Wat ons heel erg opviel waren de parapluutjes.
Dit wordt gevolgd door een groot muziekfestival ter gelegenheid van Nieuwjaar.
Waar ons nu dringend naar toe moeten!!!
Vele groetjes.
Ons vinden het baie leuk om al deze berichten te lezen. Zelfs reacties vanuit Noorwegen!Even een heel kort berichtje van ons. Ons gingen vanmorgen uitslapen, maar dat was buiten de Afrikanen gerekend. Tegen tien na negen hoorden Julie en Marijke plots een paar swingende ritmes. De nieuwsgierigheid in ons kwam naar boven en ons sprongen als zotten uit ons bed!
In pyjama gewapend met camera liepen ons naar buiten. Gelukkig dacht marijke nog aan schoenen of ons hadden nu brandwonden aan onze voeten.
Op de hoek van onze straat kwam een heuse fanfare voorbij die eindeloos leek te duren.
Allemaal afrikanen in felle kleuren kwamen al dansend voorbij. Zowel groot als klein bewogen vlot op het ritme van de muziek. Wat ons heel erg opviel waren de parapluutjes.
Dit wordt gevolgd door een groot muziekfestival ter gelegenheid van Nieuwjaar.
Waar ons nu dringend naar toe moeten!!!
Vele groetjes.
vrijdag 9 januari 2009
Donderdag 8 januari
Helleuw,
Vandaag zijn we met Anneleen, Hannah, Carolien en Jacob naar de Doorns gereden.
Dit is een dorpje anderhalf uur rijden van Wellington.
Onderweg zagen we prachtige landschappen en het dorpje Paarl (uitgesproken: peirel).
klik op de foto voor meer foto's!
We zijn naar een township gereden in de Doorns om er een container te beschilderen met bloemen, bijen, vlinders, ...
Deze container wordt gebruikt als sopkombuis (soepkeuken) en is meestal het enige eten dat ze krijgen op een dag.
De mensen in het township zijn heel arm, de meeste van hen zijn druivenplukkers.
Dit enkel in het seizoen, dat 6 maanden duurt. Nadien is er geen werk meer.
Veel mensen die in een township leven, belanden in een vicieuze cirkel van armoede, ziektes en soms ook overmatig drankgebruik en verkrachting.
Deze dag hebben we geschilderd maar ook veel gedanst, gezongen en gespeeld in de hitte met de kinderen.
's Avonds zijn we met zen allen iets gaan eten. Bieke had een gekke pizza met bananen, spek, ajuin, tomaten en veeeeel knoflook! Elien en Julie hadden calamaris met hake, groenties en chips. Njammie, vooral de pompoenensmurrie! Marijke at calamaris met chips.
Een leuke afsluiter van de dag, ook omdat het de laatste avond was voor Hannah en Anneleen.
Tot de volgende!
Dikke kus aan iedereen...
Vandaag zijn we met Anneleen, Hannah, Carolien en Jacob naar de Doorns gereden.
Dit is een dorpje anderhalf uur rijden van Wellington.
Onderweg zagen we prachtige landschappen en het dorpje Paarl (uitgesproken: peirel).
klik op de foto voor meer foto's!
We zijn naar een township gereden in de Doorns om er een container te beschilderen met bloemen, bijen, vlinders, ...
Deze container wordt gebruikt als sopkombuis (soepkeuken) en is meestal het enige eten dat ze krijgen op een dag.
De mensen in het township zijn heel arm, de meeste van hen zijn druivenplukkers.
Dit enkel in het seizoen, dat 6 maanden duurt. Nadien is er geen werk meer.
Veel mensen die in een township leven, belanden in een vicieuze cirkel van armoede, ziektes en soms ook overmatig drankgebruik en verkrachting.
Deze dag hebben we geschilderd maar ook veel gedanst, gezongen en gespeeld in de hitte met de kinderen.
's Avonds zijn we met zen allen iets gaan eten. Bieke had een gekke pizza met bananen, spek, ajuin, tomaten en veeeeel knoflook! Elien en Julie hadden calamaris met hake, groenties en chips. Njammie, vooral de pompoenensmurrie! Marijke at calamaris met chips.
Een leuke afsluiter van de dag, ook omdat het de laatste avond was voor Hannah en Anneleen.
Tot de volgende!
Dikke kus aan iedereen...
Woensdag 7 januari
Hoi iedereen,
s’ Morgens zijn we even langs het locale internetcafé gepasseerd. Daar lazen we deugddoende mailtjes , en probeerden enkelen onder ons Skype. Wat niet echt een succes was, volgende keer eens proberen met elien haar headphone. Omdat de temperaturen bleven steigen dachten we naar het zwembad te gaan. Daar hebben we een seizoensabonnement gekocht voor slechts 41 rand, de prijs die wij normaal gezien betalen voor 1 keertje zwemmen in een Belgisch zwembad. Eerst voelden we ons wat bekeken omdat hier bijna enkel maar bruine en zwarte mensen komen, maar na een tijdje was dit wel oké.
Julie, Marijke en Hannah probeerden de HOGE springplank en na enkele minuten twijfelen, voor sommige tientallen minuten namen ze toch een sprong in het onbekende en belandde ze lekker in het verfrissende water. Na de verfrissende duik moesten we nodig nog wat inkopen doen om de week door te komen. We kwamen met zwaargeladen rugzakken terug , onze koelkast was gevuld voor heel de week. S’avonds lekkere saté’tjes gegeten met couscous en groentjes, nog wat gekuierd, spelletjes gespeeld, een leuke film bekeken en lekker gaan slapen.
s’ Morgens zijn we even langs het locale internetcafé gepasseerd. Daar lazen we deugddoende mailtjes , en probeerden enkelen onder ons Skype. Wat niet echt een succes was, volgende keer eens proberen met elien haar headphone. Omdat de temperaturen bleven steigen dachten we naar het zwembad te gaan. Daar hebben we een seizoensabonnement gekocht voor slechts 41 rand, de prijs die wij normaal gezien betalen voor 1 keertje zwemmen in een Belgisch zwembad. Eerst voelden we ons wat bekeken omdat hier bijna enkel maar bruine en zwarte mensen komen, maar na een tijdje was dit wel oké.
Julie, Marijke en Hannah probeerden de HOGE springplank en na enkele minuten twijfelen, voor sommige tientallen minuten namen ze toch een sprong in het onbekende en belandde ze lekker in het verfrissende water. Na de verfrissende duik moesten we nodig nog wat inkopen doen om de week door te komen. We kwamen met zwaargeladen rugzakken terug , onze koelkast was gevuld voor heel de week. S’avonds lekkere saté’tjes gegeten met couscous en groentjes, nog wat gekuierd, spelletjes gespeeld, een leuke film bekeken en lekker gaan slapen.
woensdag 7 januari 2009
Dinsdag 6 januari
Hoi iedereen,
Vandaag stonden we op en zagen we dat er redelijk wat wolken boven wellington hingen, het was ook niet zo fantastisch warm nie ( voor hier dan). Dus besloten we Wellington nog wat beter onder onze loep te leggen en op verkenning te gaan. Onze gidsen van vandaag zijn terug het sympathiek gezelschap: Anneleen en Hannah. Eerst lieten Hannah en Anneleen ons de plaatselijke specialiteit proeven met de smakelijke naam: Biltong, dit is een vleessnakje.
Daarna een stapje richting zwembad wat er heel aanlokkelijk uitzag. Wegens de stijgende temperatuur bezochten we een gezellig eethuisje waar we melkskommels dronken. Later nog inkopen gedaan voor ons weekmenu, en hebben we het locale internet café ontdekt.
’S Avonds hebben we met zijn 6-en genoten van een deugddoende apperatief, baie lekkere spaghetti en een taartje. Enkelen speelden nog Bonanza en lieten de bonen rond hun oren vliegen, anderen genoten van hun bedje.
Meer volgt later
Groetjes
Vandaag stonden we op en zagen we dat er redelijk wat wolken boven wellington hingen, het was ook niet zo fantastisch warm nie ( voor hier dan). Dus besloten we Wellington nog wat beter onder onze loep te leggen en op verkenning te gaan. Onze gidsen van vandaag zijn terug het sympathiek gezelschap: Anneleen en Hannah. Eerst lieten Hannah en Anneleen ons de plaatselijke specialiteit proeven met de smakelijke naam: Biltong, dit is een vleessnakje.
Daarna een stapje richting zwembad wat er heel aanlokkelijk uitzag. Wegens de stijgende temperatuur bezochten we een gezellig eethuisje waar we melkskommels dronken. Later nog inkopen gedaan voor ons weekmenu, en hebben we het locale internet café ontdekt.
’S Avonds hebben we met zijn 6-en genoten van een deugddoende apperatief, baie lekkere spaghetti en een taartje. Enkelen speelden nog Bonanza en lieten de bonen rond hun oren vliegen, anderen genoten van hun bedje.
Meer volgt later
Groetjes
dinsdag 6 januari 2009
weekmenu
Voor zij die willen weten wat wij eten, hier ons eerste weekmenu:
Maandag 5-1
Worst met tomaten, sla, komkommer en brood (wordt gemaakt door Julie, Elien en Marijke)
Dinsdag 6-1
Spaghetti (wordt gemaakt Bieke en Elien)
Woensdag 7-1
Saté met appelmoes en couscous (wordt gemaakt door Julie en Marijke)
P.S. mama, ze komen allemaal eens bij ons van u zalige couscous eten. (Marijke)
Donderdag 8-1
Op restaurant
Vrijdag 9-1Kip met rijst en curry saus (wordt gemaakt door Elien en Marijke)
Maandag 5-1
Worst met tomaten, sla, komkommer en brood (wordt gemaakt door Julie, Elien en Marijke)
Dinsdag 6-1
Spaghetti (wordt gemaakt Bieke en Elien)
Woensdag 7-1
Saté met appelmoes en couscous (wordt gemaakt door Julie en Marijke)
P.S. mama, ze komen allemaal eens bij ons van u zalige couscous eten. (Marijke)
Donderdag 8-1
Op restaurant
Vrijdag 9-1Kip met rijst en curry saus (wordt gemaakt door Elien en Marijke)
Maandag 5 januari
Dag Allemaal,
De reis naar Zuid-Afrika liep niet altijd zo gesmeerd. Het begon allemaal in Zaventem.
Onze bagage woog namelijk teveel, maar we hadden wel minder zakken mee dan we eigenlijk mochten. Ons kennende hebben we voor alles een oplossing en zo hebben we in het midden
van de inkomhal onze inhoud tentoongesteld. I.p.v drie zakken kwamen we dan met 4 zakken af en toen was alles oké. Fieuw, alles kon mee.
In Heathrow hadden we al een beetje heimwee en hebben we ons laten gaan.
Na het eten van een Belgische wafel met chocolade en banaan konden we er weer tegen.
Met behulp van de ‘space shuttle’ geraakten we bij de juiste gate.
Tijdens de vlucht hebben we wat last gehad van turbulentie, maar de pijn werd verzacht door het aangename gezelschap! Dank aan Sebastian en de jongen zonder naam (te diepe decolleté en geschoren borstharen! Hihi)
Op naar het volgende obstakel in Zuid-Afrika. Daar werd Elien naar de kant gehaald voor haar bagage. Toen Elien vertelde dat ze met ons mee moest en deze mensen onze bagage hadden gezien, mocht Elien meteen weer verder gaan met ons. Al een geluk!
Instappen in een auto kan hier ook niet zonder nadenken. Elien ging ons bijna persoonlijk vervoeren. Het stuur staat hier namelijk links! Met de juiste persoon zijn we dan toch veilig, SNEL (140 km per uur), met ‘boeremusiek’ en een bak vol bagage heel maar moe aangekomen.
Veel rust hebben we die dag toch niet gekend. Na een warm welkom van twee landgenoten en een frisse douche stonden we al snel weer paraat. Een tochtje door Wellington werd dan ook niet lang uitgesteld. Al snel kwamen de woorden: baie warm, lekkere bergen, chaotische verkeersregels voor zwakke weggebruikers, maar mooie landschappies ter sprake.
Daarna begon de trip in het bakkie naar een township. Al snel werden we met onze neus op de feiten gedrukt. Niet alleen mooie landschappies, maar ook veel armoede was er te zien.
Achter elk kind in het home schuilde er een schrijnend verhaal. Om jullie een beter beeld te geven: kinderen met HIV, TBC, mishandeling of verwaarlozing. Vrijwilligers proberen hier hun steentje bij te dragen voor een betere toekomst. Hier hebben we dan anderhalf uur met de kinderen gespeeld. Ze hebben ons hart al veroverd. Wat aangedaan zijn we terug naar ons huisje gegaan.
’s Avonds nog lekker gegeten en een glaasje gedronken bij onze landgenoten.
Zo eindigde onze eerste, maar bewogen dag in Afrika.
Groetjes
P.S. papie, ze hebben hier dus John Deere tractors é (echte!)
De reis naar Zuid-Afrika liep niet altijd zo gesmeerd. Het begon allemaal in Zaventem.
Onze bagage woog namelijk teveel, maar we hadden wel minder zakken mee dan we eigenlijk mochten. Ons kennende hebben we voor alles een oplossing en zo hebben we in het midden
van de inkomhal onze inhoud tentoongesteld. I.p.v drie zakken kwamen we dan met 4 zakken af en toen was alles oké. Fieuw, alles kon mee.
In Heathrow hadden we al een beetje heimwee en hebben we ons laten gaan.Na het eten van een Belgische wafel met chocolade en banaan konden we er weer tegen.
Met behulp van de ‘space shuttle’ geraakten we bij de juiste gate.
Tijdens de vlucht hebben we wat last gehad van turbulentie, maar de pijn werd verzacht door het aangename gezelschap! Dank aan Sebastian en de jongen zonder naam (te diepe decolleté en geschoren borstharen! Hihi)
Op naar het volgende obstakel in Zuid-Afrika. Daar werd Elien naar de kant gehaald voor haar bagage. Toen Elien vertelde dat ze met ons mee moest en deze mensen onze bagage hadden gezien, mocht Elien meteen weer verder gaan met ons. Al een geluk!
Instappen in een auto kan hier ook niet zonder nadenken. Elien ging ons bijna persoonlijk vervoeren. Het stuur staat hier namelijk links! Met de juiste persoon zijn we dan toch veilig, SNEL (140 km per uur), met ‘boeremusiek’ en een bak vol bagage heel maar moe aangekomen.
Veel rust hebben we die dag toch niet gekend. Na een warm welkom van twee landgenoten en een frisse douche stonden we al snel weer paraat. Een tochtje door Wellington werd dan ook niet lang uitgesteld. Al snel kwamen de woorden: baie warm, lekkere bergen, chaotische verkeersregels voor zwakke weggebruikers, maar mooie landschappies ter sprake.
Daarna begon de trip in het bakkie naar een township. Al snel werden we met onze neus op de feiten gedrukt. Niet alleen mooie landschappies, maar ook veel armoede was er te zien.
Achter elk kind in het home schuilde er een schrijnend verhaal. Om jullie een beter beeld te geven: kinderen met HIV, TBC, mishandeling of verwaarlozing. Vrijwilligers proberen hier hun steentje bij te dragen voor een betere toekomst. Hier hebben we dan anderhalf uur met de kinderen gespeeld. Ze hebben ons hart al veroverd. Wat aangedaan zijn we terug naar ons huisje gegaan.
’s Avonds nog lekker gegeten en een glaasje gedronken bij onze landgenoten.
Zo eindigde onze eerste, maar bewogen dag in Afrika.
Groetjes
P.S. papie, ze hebben hier dus John Deere tractors é (echte!)
zondag 4 januari 2009
laatste bericht vanuit België
Over enkele uren zitten wij op het vliegtuig! Eindelijk!!!!
Wij willen iedereen nog eens bedanken voor hun aanwezigheid op sport plus.
We hebben er van genoten om jullie nog eens even te zien. (de foto's zijn op komst!)
Veel plezier hier in het koude België. Laat regelmatig iets van jullie achter.
-xxx-
Wij willen iedereen nog eens bedanken voor hun aanwezigheid op sport plus.
We hebben er van genoten om jullie nog eens even te zien. (de foto's zijn op komst!)
Veel plezier hier in het koude België. Laat regelmatig iets van jullie achter.
-xxx-
Abonneren op:
Posts (Atom)